تاثیر تمرین ذهنی در بهبود کیفیت خواب، خستگی، تعادل و راه رفتن در بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: گزارش موردی

سابقه و هدف: تمرین ذهنی یک تکنیک مبتنی بر تصویرسازی ذهنی مکرر بدون وجود حرکت عضلانی است که در جهت بهبود عمل کرد انجام می شود. از آن جا که یکی از مشکلات شایع بیماران ام اس، خستگی می باشد و با توجه به تاثیر همه جانبه خستگی بر کیفیت زندگی این بیماران که خواب و تعادل هم در این حیطه قرار می گیرد، ضرورت بررسی تاثیر تمرینات ذهنی در جهت بهبود عمل کرد و حفظ آرامش در این افراد مطرح می شود. هدف از این گزارش مورد، بررسی میزان بهبودی کیفیت خواب، خستگی، تعادل و راه رفتن با استفاده از رویکرد تمرین ذهنی در فرد مبتلا به ام اس بود. معرفی مورد: بیمار یک زن مبتلا به ام اس نوع پیش رونده ثانویه بود که به علت اختلال در تعادل و راه رفتن و نیز درد با رویکرد نوین تمرین ذهنی 12 جلسه (هر جلسه 30 دقیقه) تحت درمان قرار گرفت. بیمار قبل و بعد از درمان از نظر تعادل، خستگی، خواب و وضعیت راه رفتن مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت بعد از ارزیابی های انجام شده، درصد تغییر بهبودی بیمار از نظر خستگی 13%، از نظر وضعیت راه رفتن 22% و از نظر کیفیت خواب 18% بود. تعادل عمل کردی وی نیز نسبت به قبل از تمرین تفاوت قابل ملاحظه نشان داد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این گزارش موردی، رویکرد تمرین ذهنی در توان بخشی بیماران مبتلا به ام اس با مشکلات خواب، خستگی، تعادل عمل کردی و راه رفتن بسیار مفید و کاربردی است